wpadłam jak śliwka w kompot

i oszukuję sama siebie że nie

i żyć chcę i cieszyć się znów szczerze

a nie potrafię oddychać

bez Ciebie

czuję się jak wdowa

a ja nawet nie mam gdzie na grób chodzić

Twój

***

myślałam że Cię znam

a wcale nie

i światło zgasło

***

marazm pomroczność

nigdy nie wiedziałam że drugi czlowiek daje tyle radości

a jego brak tyle smutku

***

jak mam się wyrwać

nie chcę tkwić tak pusto nie chce wmawiać sobie

że mi dobrze bo niedobrze